CerItA SaYa

saya nk update blog

saya nk cter pasal gathering n outing bersama kwn2 saya yg mucuk..

tp knape INTERNET sangat hampeh..

saya nk upload gambar..

tp sy tunggu sampai rase mcm nk hempuk2 jer laptop sbb sy xske nk tunggu lme2..

saya rase mcm nk terajang orang sebab seme data dalam laptop sy hilang lps format

tp sy xmampu bler terigatkan yyg saya ni sangat sopan santun..

saya rase nak tibai je abang yg format laptop saya ni sebab berani2 sentuh local disk d saya..

tapi saya terpaksa tahan diri sebab nanti orang ckp saya ganas dan saya xganas.hakikatnya saya sangat menjaga tingkah laku..

saya rase saya dah kehilangan seme memori kehidupan saya mase saya zaman2 awal remaja dulu tanpa sebutir jerawat pun kat muka..zaman muka saya kelihatan seperti baby..zaman mase saya bermesra ngan kawan2 saya..sebab gambar2 tu hilang sekali ngan data2 saya..

tp sbnrnyer saya xrase..ia mmg hakikat yg seme tu dah hilang...

saya rase nk cakap je perkataan yang xelok bler dpt tau seme tu hilang..

tapi xbole..sebab saya dah berubah jd seorg yg menjaga kata2..

saya rase nk bagi rm1000 je kat orang yang kata saya comel..

tapi saya xboleh sebab saya nnt org cakap sy kaya.sy xsuka org cakap saya kaya walaupun dalam bank saya hanya ade rm31.65sen..

saya rase saya nk tgk sherlock holmes..

tp xboleh lg sbb filem tu tayang minggu depan..

saya rase saya nk makan pizza yang terbaru tu..

tp sy kna sekat selera saya sebab saya nk jage bentuk badan .xnk mcm kayu je..xde shape..

saya rase..saya rase..saya rase..

saya kna redha jer..sebab sy kna guna konsep redha..saya suka bler saya redha..saya sedang redha..

saya pasrah..

nota hujung jari:aku yang ntah ape2.. aku yg menjadi 'saya' tetibe..sbb aku sajer..